Eutanazja w Polsce, nazywana w doktrynie prawa karnego zabójstwem na żądanie jest zakazana. Jakiekolwiek cierpienie osób chorych nie może być uzasadnieniem odebrania im życia.

Termin "eutanazja" pochodzi z języka greckiego, oznacza dobrą i łagodną śmierć. Żywa dyskusja jaka toczy się w doktrynie polskiego prawa karnego, spowodowana jest przede wszystkim przez bałagan terminologiczny. Wielu karnistów dzieli eutanazję na eutanazję czynną i eutanazję bierną, ta pierwsza jest celowym i przemyślanym działaniem lekarza, które związane jest z działaniem na żądanie chorego, związanym ze współczuciem dla niego, działanie to prowadzi do śmierci pacjenta.

Eutanazja bierna jest świadomym i celowym zachowaniem lekarza, które podjęte jest na żądanie pacjenta pod wpływem współczucia dla chorego, które to zachowanie zmierza do śmierci pacjenta. Zatem terminologiczny bałagan związany jest przede wszystkim z rozumieniem pojęć "działanie" i "zachowanie". Eutanazja nie jest w kodeksie karnym rozumiana jako zabójstwo typu podstawowego, jest zabójstwem kwalifikowanym, co wyraża się w mniejszym wymiarze kary niż za zabójstwo w typie podstawowym.

"kto zabija człowieka na jego żądanie i pod wpływem współczucia dla niego, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5" ( Art. 150 Kodeksu karnego)

Eutanazja we wszystkich powojennych kodeksach karnych polskich jest przestępstwem.
W polskim prawie karnym eutanazję można zaliczyć do przestępstw z kategorii powszechnych, może je popełnić każdy. W przypadku eutanazji, ze względów praktycznych jest to najczęściej lekarz albo najbliższa rodzina.

Przestępstwo to może być podjęte poprzez działanie albo zaniechanie. Eutanazja podjęta poprzez działanie ma miejsce wtedy, kiedy odłączymy chorego do aparatury podtrzymującej jego funkcje życiowe. Eutanazja podjęta pod wpływem zaniechania to celowe niepodanie leku, który podtrzymuje chorego przy życiu. Aby można było mówić o przestępstwie wykonania eutanazji muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki: żądanie chorego oraz kierowanie się współczuciem przez osobę która czynu dokona. Co ważne, żądanie ofiary musi być w pełni świadome i jednoznaczne. Żądanie to musi mieć charakter decyzji ostatecznej, musi pochodzić od osoby psychicznie zdrowej.

Istnieje szereg kontrowersji wokół sytuacji, w której to o eutanazję prosi osoba niepełnoletnia. Zgodnie z prawem nie posiada ona pełnej zdolności do czynności prawnych lub posiada ograniczoną zdolność do czynności prawnych. W prawie karnym swoistą dojrzałość prawną osiąga osoba która ukończyła 16 rok życia, według większości stanowisk żądanie osoby która nie ukończyła 16 roku życia zawsze jest bezskuteczne.
O eutanazji mówi się dużo, zastanawiający jest jednak fakt, czy głos w dyskusji mają wyłącznie ludzi karmieni ideologiami, czy rodziny śmiertelnie chorych, codziennie zmagające się z niewyobrażalnym cierpieniem najbliższych.
  • Dodał: admin
  • Data: 03/08/2011 20:15
  • Kategoria: Prawo pogrzebowe
  • Komentarzy: 0
  • Czytań: 12585